عبدالله باباخانی در گفتگو با فرارو مطرح کرد:
روزانه چند میلیون تُن سم در هوای کشورمان وجود دارد / مازوتی که میسوزانیم ۷ برابر بیش از استاندارد جهانی سولفور دارد / برای حفظ برق، به کسری هوا خوردهایم / گازوئیل ما از ۱۰ تا ۵۰ درصد بیشتر از استاندارد جهانی سولفور دارد
هفته ها است درگیر آلودگی هوا شده ایم و تا پایان زمستان نیز این وضعیت ادامه خواهد داشت مگر این که در مقاطعی بارش سنگین باران را داشته باشیم. در حال حاضر متاسفانه کار زیادی نمی توان کرد. یعنی یا باید برق را قطع کنیم یا آلودگی هوا را تحمل کنیم. درواقع ما از کسری گاز به کسری برق رسیده ایم و برای جبران کسری برق هم به مازوت سوزی و گازوئیل غیراستاندارد روی آورده ایم. برای حفظ برق، به کسری هوا خورده ایم. کسری هوا هم تا سالهای آینده خسارات سنگینی به بخش بهداشت کشور وارد می کند.
فرارو- آلودگی هوا مهمان غیرعزیزی است که این روزها آسمان بسیاری از شهرهای ایران را اشغال کرده است. این مهمان از دورکاری، تا برگزاری کلاس های آنلاین و طرح زوج و فرد را به شهرهای مختلف تحمیل کرده است، اما در نهایت تغییر محسوسی در وضعیت آلودگی کلانشهرها رخ نداده است.
به گزارش فرارو، افزایش آمار بیماری های تنفسی و مرگ و میر بر اثر آلودگی هوا بر اساس داده های رسمی کشور از یک سو و لزوم مازوت سوزی برای تامین برق از سوی دیگر معادله ای ایجاد کرده که از هر طرف پر ضرر به نظر می رسد. عبدالله باباخانی، تحلیلگر ارشد و بین المللی حوزه انرژی در گفتگو با فرارو به بررسی این موضوع پرداخته است:
بنزین در نهایت 30 درصد آلودگی هوا را ایجاد می کند
عبدالله باباخانی به فرارو گفت: «این روزها آلودگی هوا کشور را به تعطیلی کشانده است. 2 عامل در آلودگی هوا نقش دارد. یکی از این عوامل نوع بنزین هایی است که استفاده می کنیم . این بنزین ها به دلیل اکتان پایینی که دارد، حداقل 30 درصد از آلودگی را ایجاد می کند. علت این که بنزین اکتان پایین تولید می کنیم این است که تولید بنزین اکتان بالای ما، کفایت مصرف کشور را نمی کند. به همین دلیل، طی یک مکانیسم، اکتان بنزین کم می شود و در عوض، حجم تولید بنزین در کشور بالا می رود تا به اندازه نیازهای شهری برسد. اما علت دوم را که بالاترین اثر را در آلودگی هوا دارد را باید در بخش دیگری جستجو کرد. تابستان ها نزدیک به روزانه 320 میلیون متر مکعب گاز به نیروگاهها داده می شود و حدود 60 میلیون متر نیز مازوت و گازوئیل می دهیم تا این ترکیب، بتواند برق تابستان را تامین کند. بخشی از علت آلودگی هوا در فصل تابستان نیز استفاده از همین ترکیب است. در فصل تابستان سهم الودگی ماشین ها بیشتر از آلودگی نیروگاهی است.»
وی افزود: «اما در زمستان، علاوه بر این که سهم آلودگی هوا از طریق بنزین را داریم، سهم آلودگی نیروگاهی اضافه می شود چرا که کسری گاز داریم. درواقع در فصل سرد، گازی که به نیروگاهها می دادیم، به جای 320 میلیون متر مکعبی که به نیروگاهها می دادیم به 100 تا 120 میلیون متر مکعب می رسد، یعنی حدود 200 میلیون متر مکعب روزانه، کمتر به نیروگاهها گاز می رسد. در نتیجه برای این که بتوان برق را نگه داشت، چاره ای به جز استفاده بیشتر از گازوئیل و مازوت وجود ندارد. درواقع جایگزین کسری گاز، روزانه نزدیک به 200 میلیون لیتر، گازوئیل و مازوت است.»
گازوئیل ما از 10 تا 50 درصد بیشتر از استاندارد جهانی سولفور دارد
این کارشناس ارشد حوزه انرژی در ادامه گفت:«مشکل از جایی شروع می شود که مازوت و گازوئیل ما استاندارد نیست. به غیر از یکی دو پالایشگاه کشور، مازوت سایر پالایشگاهها تا 3.5 درصد سولفور دارد. این عدد، 7 برابر استاندارد جهانی است. حتی کشتی های دریا هم مجاز نیستند از مازوت بیشتر از نیم درصد استفاده کنند. این میزان مازوت که در کشور ما مورد استفاده قرار می گیرد، بسیار سمی و خطرناک است. بنابراین روزانه چند میلیون تُن سم در هوای کشورمان وجود دارد. فراورده هایی که به جای گاز در بخش تولید برق استفاده می کنیم نیز گازوئیل است و این هم خطرناک است. درواقع این فراروده ها نیز فاقد استاندارد است. استاندارد دنیا برای گازوئیل بین 5 تا 10 PPM(میزان ناخالصی) است. اما در کشور ما از 50 تا 250 PPM در گازوئیلمان سولفور داریم. حتی در برخی شهرها در گزارشات سال گذشته تا 300 PPM وجود داشته است. یعنی حداقل 10 برابر و حداکثر 50 برابر استاندارد جهان از گازوئیل دارای سولفور استفاده می کنیم.»
وی افزود: «این وضعیت بسیار خطرناک است و می تواند باعث صدمات سنگین به وضعیت هوای کشور شود. میبینیم که هفته ها است درگیر آلودگی هوا شده ایم و تا پایان زمستان نیز این وضعیت ادامه خواهد داشت مگر این که در مقاطعی بارش سنگین باران را داشته باشیم. در حال حاضر متاسفانه کار زیادی نمی توان کرد. یعنی یا باید برق را قطع کنیم یا آلودگی هوا را تحمل کنیم. درواقع ما از کسری گاز به کسری برق رسیده ایم و برای جبران کسری برق هم به مازوت سوزی و گازوئیل غیراستاندارد روی آورده ایم. برای حفظ برق، به کسری هوا خورده ایم. کسری هوا هم تا سالهای آینده خسارات سنگینی به بخش بهداشت کشور وارد می کند و زنجیره های مشکلات انرژی ادامه خواهد داشت و خساراتی دنباله دار برای نسل بعدی خواهد داشت. همه این ها باعث می شود که برنامه توسعه کشور با تاخیر و مشکل مواجه شود. تنها راه حل معضلات امروز، تغییر ساختار مدیریت انرژی و بازطراحی زیرساخت های انرژی کشور است. در سایه همه این اشتباهات میلیاردها دلار خسارت به کشور وارد می شود.»
