جنگ اوکراین در پی بیتوجهی غرب نسبت به نگرانیهای امنیتی مسکو درباره گسترش مرزهای ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) شکل گرفت. روسیه در واکنش به نادیده گرفتن دغدغههای امنیتی خود از سوی غرب، در پنجم اسفند ۱۴۰۰ به اوکراین حمله کرد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۱۳ مطلب
جنگ اوکراین در پی بیتوجهی غرب نسبت به نگرانیهای امنیتی مسکو درباره گسترش مرزهای ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) شکل گرفت. روسیه در واکنش به نادیده گرفتن دغدغههای امنیتی خود از سوی غرب، در پنجم اسفند ۱۴۰۰ به اوکراین حمله کرد.
یک زن اوکراینی به سختی از حمله هوایی روسیه به خانهاش جان سالم به در برد. تتیانا در ۲۲ اکتبر در خانه ایستاده بود و آماده میشد بیرون برود که آپارتمانش هدف حمله هوایی قرار گرفت. او و خانوادهاش آسیبی ندیدند، اما آپارتمان آسیب دید. در حمله ۲۲ اکتبر روسیه به کییف، دو نفر کشته شدند.
«ارتش اوکراین با جابجایی چندین مرتبه ای مرکز فرماندهی خود در دونباس، آماده است که به عقبتر عقبنشینی کند و از این طریق، در خطوطی دیگر با ارتش روسیه بجنگد. درست به همین دلیل ارتش اوکراین اقدام به حفر خندق های ضدتانک و همچنین ایجاد تله های سیمی و ضدتانک کرده است. سرگرد سوکیل می گوید که روس ها در حال تقویت نیروهای خود برای انجام مرحله بعدی حمله به منطقه هستند و هیچ چشم اندازی برای پایان حملات آن ها وجود ندارد.»
برنامهٔ دیدار ترامپ و پوتین در بوداپست پس از پیشنهاد ترامپ برای «متوقف کردن» جنگ در خطوط فعلی جبهه فروپاشید. ترامپ که از بنبست صلح ناامید شده، خواستار توقف فوری درگیریها شد؛ در حالیکه پوتین همچنان بر خلع سلاح اوکراین و حفظ مناطق اشغالی پافشاری میکند. اروپا از طرح ترامپ حمایت کرده، اما مسکو آن را رد کرده است. مواضع متغیر ترامپ و شکست نشستها، چشمانداز پایان جنگ را مبهمتر از همیشه کرده است.
دونالد ترامپ در دیدار اخیر با زلنسکی رویکردی توهینآمیز و متمایل به مسکو نشان داده و در تلاش است اوکراین را به پذیرش توافقی وادارد که بخشهایی از خاکش را به روسیه واگذارد. چنین توافقی، بهرغم ظاهر صلحجویانهاش، میتواند مقدمه فروپاشی داخلی اوکراین و بازگشت تهاجم روسیه باشد. در این میان، اروپا ناتوان از جایگزینی حمایت نظامی آمریکا، در برابر جاهطلبیهای پوتین آسیبپذیرتر شده و اجلاس بوداپست به نقطهای سرنوشتساز برای آینده جنگ تبدیل میشود.
گزارش واشنگتنپست رابطه پرتناقض ترامپ و پوتین را بررسی میکند و میگوید ترامپ با وجود تهدید به تحریم، بارها از مواضع سخت در برابر مسکو عقبنشینی کرده است. نشست بوداپست نیز ادامهٔ همان روند دیدار آلاسکا دانسته میشود و تلاشی بینتیجه برای صلحی خیالی است. در حالیکه روسیه در میدان جنگ فرسوده شده و اروپا با آزادسازی ۲۰۰ میلیارد دلار از داراییهای مسکو عملاً جای آمریکا را در حمایت از اوکراین گرفته، ترامپ هنوز در برابر پوتین نرم و مردد است.
دیدار اخیر دونالد ترامپ و ولودیمیر زلنسکی در کاخ سفید، پروندهٔ موشکهای کروز تاماهاوک را به کانون سیاست خارجی آمریکا بازگردانده است. این سلاح دوربرد که نماد قدرت نظامی واشنگتن از دههٔ ۱۹۸۰ تاکنون است، در صورت انتقال به اوکراین میتواند موازنهٔ جنگ را تغییر دهد و همزمان اهرمی دیپلماتیک برای فشار بر مسکو باشد. با این حال، محدودیت فنی، کمبود موجودی و نگرانی پنتاگون از تضعیف بازدارندگی در برابر چین، تصمیمگیری را پیچیده کرده است. کرملین هشدار داده که چنین اقدامی بهمنزلهٔ ورود مستقیم آمریکا به جنگ…
ماه گذشته این نکته آشکار شد که ناتو به هیچ وجه آماده جنگی بزرگ نیست. وقتی جت های جنگنده گرانقیمت کشورهای عضو ناتو مجبور شدند برای ساقطکردن چند پهپاد ارزان قیمت که به حریم هوایی ناتو نفوذ کرده بودند، به پرواز درآیند، شوک بزرگی به ناتو وارد شد.
کاخ سفید در حال بررسی ارسال موشکهای دوربرد تامهاوک به اوکراین است؛ اقدامی که پوتین آن را «مرحلهای تازه در تشدید تنشها» خوانده است. این موشکها میتوانند توان حملات اوکراین به تأسیسات نفتی روسیه را چند برابر کنند، بیآنکه ذخایر تسلیحاتی آمریکا را بهطور محسوس کاهش دهند. با وجود مزایای عملیاتی و انبوه ذخایر، مخالفت پنتاگون و نیاز آمریکا به این سلاحها برای مهار چین، تصمیم را دشوار کرده است. چالش فنی پرتاب زمینی و واکنش روسیه نیز موانع کلیدی این سیاستاند.
چرخش تازهٔ ترامپ در قبال جنگ اوکراین، بیش از آنکه نشانهٔ تغییر واقعی سیاست باشد، ابزاری برای واگذاری بار تشدید درگیری به اروپا است. این تغییر محصول کارزار نفوذی کییف و متحدان اروپایی در واشنگتن است تا ترامپ را از فشار بر زلنسکی واداشته و به سمت حمایت لفظی از ادامه جنگ سوق دهند. در عمل، او همچنان سیاست «اول آمریکا» و پرهیز از مداخله مستقیم را حفظ کرده و صرفاً نقش فروشندهٔ سلاح را برعهده میگیرد؛ راهبردی پرریسک که ریسک تشدید تنش و سوءمحاسبه میان ناتو و روسیه را بالا میبرد.