مولانا در بیت سوم میگوید: «همه نقدها شمردی به وکیلِ در سپردی/ بشنو از این محاسب عدد و شمار دیگر». چاوشی مصرع اول این بیت را اینطور خوانده است: «به وکیل، در سپردی» که غلط است. «وکیلِ در» در گذشته یک عنوان شغلی بوده و به کسی اطلاق میشده که نایب، منشی یا سفیرِ فردی صاحب منصب در دربار پادشاه بوده است؛ بنابراین «وکیلِ در» یک واژه کاملاً مستقل است و در متون قدیم فارسی به ویژه تاریخ بیهقی بارها به این عنوان شغلی برمیخوریم.