نگاه کنید هنوز پدران قانون اساسی زنده بودند که مجلس اول به دور از هر نوع نگاه تنگنظرانه و در زیر نظارت مردمی برگزار شد. ما باید فهم خودمان از قانون اساسی را به فهم آن بزرگان و پدران قانون اساسی نزدیک کنیم.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴۹ مطلب
نگاه کنید هنوز پدران قانون اساسی زنده بودند که مجلس اول به دور از هر نوع نگاه تنگنظرانه و در زیر نظارت مردمی برگزار شد. ما باید فهم خودمان از قانون اساسی را به فهم آن بزرگان و پدران قانون اساسی نزدیک کنیم.
دستیار اجتماعی رئیسجمهور گفت: انسجام اجتماعی، دیواره حفاظت از وطن است.
ربیعی نوشت: این یک دروغ بزرگ بود که گفتند اسرائیل آمدیم تا رژیم را از بین ببریم. هیچ جنگی در تاریخ برای از میان بردن هیچ رژیمی شکل نگرفته است. بنابراین، این یک دروغ تاریخی است. به باور من، هدف جنگ، تنها ایران و مردم ایران بودند
ایران، تهران و شهرهای پس از جنگ، بهطور قطع، سیاست اجتماعی متفاوتی میطلبند. ایران و تهران، نیازمند سیاستهای نوین هستند. علم مدیریت بحران به ما میآموزد با سیاستهای پیش از بحران، نمیتوان با جامعه بحرانزده مواجه شد.
با منطق سوداگرانه فعلی، تهران نه خانه اندیشمندان علوم انسانی میخواهد نه محلی برای انجمن صنفی روزنامهنگاران و نه به محلی برای انجمن جامعهشناسی و مطالعات فرهنگی نیاز دارد
ربیعی با بیان اینکه در دوران کنونی به یک سیاست اقتصادی نیازمندیم گفت: یکی از مشکلات ما این است که گاهی واقعیتها را انکار میکنیم و این باعث نارضایتی مردم میشود. وقتی میگوییم «تحریم چیزی نیست»، مردم قانع نمیشوند، زیرا بهروشنی تأثیرات آن را لمس میکنند.
امسال دانشگاهها در شرایط سیاسی، اجتماعی و روانی خاصی بازگشایی میشود. مهمترین چالش امروز جامعه دانشگاهی، ناآگاهی سیاستگذاران از آرزوها، انگیزهها و سبک زندگی دانشجویان نسل جدید است.
دستیار اجتماعی رئیسجمهور معتقد است «تا زمانی که ذهنیت توسعهگرا به مفهوم باوری که "زیست بهتر با یکدیگر رغم میخورد" شکل نگیرد، شادی و نشاط اجتماعی شکل نخواهد گرفت. این یک واقعیت است که با توسعه اجتماعی- و زمانی که مردم زیست بهتر و شادتری در کنار یکدیگر دارند- جامعه قویتر میشود.»
دستیار اجتماعی رئیس جمهور گفت: نهادهای مدنی، بهویژه در شهرهایی که بیشتر در معرض حمله رژیم متجاوز اسرائیل بودند، چنان فعالیت کردند که به پناهگاه و مددکار مردم بدل شدند.
علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیسجمهور، گفت: «سال ۱۳۶۱ مسئولیتی داشتیم. در جاده چالوس بودیم که ماشینی در حال افتادن به دره بود. ما سعی کردیم کمک کنیم تا ماشین دره نیفتد. یک آقایی آمد و پشت فرمان نشست و ماشین را به سمت دره انداخت و رفت. یک عده در کشور همین حال و روز این آقا را دارند. میخواهند یک دوسه کنند تا ماشین را بیرون بکشند. خودت سوار شو و برو و بعد بگو اینها خیانت کردند. این دوقطبیهایی که در کشور شکل گرفته، مرا یاد چالوس میاندازند.»
