در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۸۱ مطلب
اسرائیل با حمله نظامی به سایتهای هستهای ایران، همزمان با مذاکرات هستهای، بیاعتمادی تاریخی تهران به غرب را تشدید کرد. تجربههای مکرر خیانت و فشار، رهبران ایران را به این باور رسانده که تنها باید به خود متکی باشند و نمیتوانند به وعدهها و توافقات غرب اعتماد کنند. تا زمانی که غرب تضمین واقعی و پایدار ارائه ندهد، تهران راهبرد مقاومت و احتیاط را ادامه خواهد داد.
استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه گفت: «این جنگ نشان داد که فراتر از اختلافات سیاسی و اجتماعی، باور به "ایرانی بودن" و حفظ تمامیت کشور، انگیزهای قوی برای ایستادگی مشترک است. مردم با وجود تمام تفاوتها و گلایههایی که داشتند، پشت یکدیگر و پشت ایران ایستادند، چون اعتقاد داشتند برای بهبود وضعیت و چانهزنی درباره مسائل کشور، ابتدا باید "ایران" باقی بماند و جنگ خارجی راهحل خوبی برای حل مسائل داخلی کشور نیست.»
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و صاحبنظر مسائل چین گفت: «انتظار حمایت نظامی مستقیم و کامل چین از کشورهایی مانند ایران، مشابه رویکرد آمریکا بر اساس منطق و منافع خود چین، دور از واقعیت است. چین ممکن است رفتارهای یکجانبه آمریکا را محکوم کند و حمایت سیاسی یا اقتصادی ارائه دهد، اما نوع حمایت او باید در چهارچوب عقلانیت و مصالح ملی خودش تحلیل شود.»
در ویدیویی منتشرشده از گفتوگوی برادر سرلشکر شهید محمد باقری، جزئیات لحظه شهادت این فرمانده ارشد فاش شد؛ به گفته او، سردار باقری در خانه شخصیاش با اصابت سه پرتابه به همراه همسر و دخترش به شهادت رسید.
«در حقیقت زمانی که اسرائیل و آمریکا در اواخر ماه ژوئن تأسیسات هستهای ایران را بمباران کردند، درخواست تهران برای حمایت تا حد زیادی بیپاسخ ماند و بجای آن، آنچه که دریافت کرد، کلمات و عبارات محکوم کننده [جنگ] از سوی مسکو بود. برای تمامی کمکهای نظامی که ایران به روسیه در جنگ با اوکران کرده بود، پوتین بهنظر میرسید تمایلی ندارد که این لطف را جبران کند.»
عضو مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه موقت تهران گفت: «اینکه بگوییم در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه تنها اسرائیل علیه ایران بود، به نظر نادرست است؛ اسرائیل بود، آمریکا بود، ناتو بود، اتحادیه اروپا نیز بود؛ همه دست به یکی کرده بودند.»
فعال رسانهای گفت: «ایران در جنگ ۱۲ روزه ار روز چهارم به بعد با تصمیمگیری هوشمندانه، رکب زد و رکن جنگ برقآسا را به سمت وضعیتی فرسایشی برای اسرائیل سوق داد. برای اسرائیل، جنگ ۱۲ روزه جنگی طولانی بود؛ تا جایی که اسرائیل خود تقاضای آتشبس کرد و این درخواست به صورت فوری و شبانه به آمریکا ارائه شد. ترامپ در گیرودار تلاش برای برقراری آتشبس، امتیاز معروفی را برای فروش نفت بدون تحریم ایران به چین مطرح کرد و ایران با شرط اینکه آخرین ضربه را در جنگ بزند، این پیشنهاد را پذیرفت که تقریباً همین هدف…
شاید تندترین و جدیترین ادبیات در موضعگیری علیه جحمله اسرائیل به ایران از سوی مقامات پاکستان دیده شد. بخشی از این موضعگیری طبعاً به هویت پاکستان به عنوان کشوری اسلامی برمیگردد، بخشی به غیبت پاکستان در بسیاری از تنشهای خاورمیانه برخلاف بعضی کشورهای حاشیه خلیج فارس مربوط است، بخشی به تنش قدیمی و تازه هند و پاکستان مربوط است، بخشی نتیجه رابطه اسلامآباد با تهران است، بخشی به تعاملات پاکستان با چین مربوط است، بخشی، احتمالاً به نگرانیهای منطقهای پاکستان برمیگردد و بخشی هم آیندهنگری…
«درحالیکه یک ماه از آغاز حملات هوایی اسرائیل میگذرد، همچنان هیچیک از نهادهای رسمی کشور بهویژه دولت درباره ابعاد حملات اسرائیل و خسارات واردشده به کشور به صورت رسمی اطلاعیهای منتشر نکرده و ملت ایران را در جریان جزئیات حملات، تا جایی که امنیت ملی اقتضا میکند و اسرار نظامی محفوظ بماند، قرار نداده است.»
در هفتههای اخیر، سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران و خاورمیانه، تحت تأثیر رویکرد جکسونی ترامپ یعنی استفاده قاطع اما محدود از نیروی نظامی برای منافع مستقیم آمریکا شاهد چرخشی معنادار بوده است. این سیاست، هرچند توانسته از گرفتار شدن واشنگتن در جنگی تمامعیار جلوگیری کند، اما نه موفق به حذف تهدید هستهای ایران شده و نه چشمانداز پایداری برای منطقه رقم زده است؛ بلکه زمینهساز دور جدیدی از ریسک و بیثباتی شده است.
