در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۶ مطلب
پاییز رنگارنگ در روستای تاریخی ابیانه درحالی با همان شکوه همیشگیاش خودنمایی میکند که سکوت پررنگتر از هر رنگی در این روستا دیده میشود. کوچهها خلوت و درها بسته است. کمتر عابری است که زیر پای گام هایش با صدای خش خش برگ ها سکوت روستا را بشکند. سالهاست که جمعیت ابیانه رو به کاهش است و بسیاری از ساکنان آن به شهرهای بزرگ همچون اصفهان، کاشان و تهران مهاجرت کردهاند. در این گزارش تصویری نبود انسان یک گزینش زیباییشناسانه نیست بلکه رویکردی انتخابی برای نشان دادن مفهوم مهاجرت از روستاها به شه…
پاییز امسال نیز روستای تاریخی ابیانه بار دیگر با طیفی از رنگهای گرم و دلانگیز چشمها را خیره میکند. خانههای گِلی سرخرنگ، درختان زرد و نارنجی و کوچههای باریک این روستای کهن، فضایی کمنظیر برای ثبت لحظههای پاییزی ایجاد کرده است. حضور ساکنان محلی در کوچهها، جلوهای زنده و پویا به این بافت تاریخی میبخشد. تصاویر ثبتشده از این روزهای ابیانه، روایتگر پیوند طبیعت، معماری و فرهنگ اصیل این منطقه است.
«اَبیانه» همان روستای سرسبز و معروفِ شهرستان نطنز در استان اصفهان است که خاک سرخش آن را از دیگر روستاهای قدیمی کشور متمایز کرده است.
ابیانه در نزدیکی یکی از کویریترین شهرهای ایران، کاشان، و در دامنه «کوه کرکس» قرار گرفته است. بخشی از روستا خانههایی از دورههای قاجار، صفوی و حتی سلجوقی و ساسانی را در خود جای داده است. بخشی دیگر که با ورود به آن پا در حال و هوای صفویه و قاجار میگذارید.
معماری سرخرنگ خانهها همراه پوشش سنتی مردم محلی، باعث شده است تا سالیانه ۴۰ هزار توریست، به اینجا سفر کنند؛ روستایی در قلب ایران و در دامنه کوه کرکس یعنی روستای «ابیانه».
مدرکی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ چهار هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین میزنند و آن را از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران میدانند.
معماری سرخرنگ خانههای ابیانه همراه پوشش سنتی مردم محلی باعث شده است تا سالیانه ۴۰ هزار توریست قصد سفر به این روستای بکر به سرشان بزند.
«اَبیانه» همان روستای سرسبز و معروفِ شهرستان نطنز در استان اصفهان است که خاک سرخش آن را از دیگر روستاهای قدیمی کشور متمایز کرده است. ابیانه را در زبان محلی «ویونا» مینامند. «وی» به معنای بید و «ویانه» به معنای بیدستان، که گذر زمان آن را به ابیانه تبدیل کرد. منابع موجود دربارۀ این روستا، نتوانستهاند هنوز قدمت زمانی آن را تایید کنند، اما تخمینِ پیشینهٔ ۴۵۰۰ سالۀ آن، این روستای تاریخی را به یکی از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران تبدیل کرده است. آثار و بناهای تاریخیِ موجود…
اولین زیبایی پاییز قطعا رنگارنگ شدن روح زندگی یعنی درختان است. هوای پاییزی روستای تاریخی ابیانه گویی با معماران خانههای این روستا همگام شده و بر درختان نیز رنگ سرخ میزند و جذابیت گردشگری آن در این فصل چند برابر میشود. طبیعت زیبا، معماری اعجابآور، مردمانی خوش لباس و خنکای سرما که در کوچههای ابیانه آن را لمس و تجربه خواهید کرد، سفری خاطره انگیز را رقم خواهد زد.
آتش ۵۰ باغ دو منطقهی «بر قه» و «سولَ لا» در ابیانهی تاریخی را سوزاند و زنگ خطر را برای بافت تاریخی این شهر به صدا درآورد.
