در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۷۶ مطلب
سایت میر در ۵۰ کیلومتری شمال غربی شهر اسیوط در مصر علیا قرار دارد. گورستان میر شامل گروهی از مقبرههای صخرهای هم میشود که به طور کامل در صخره حکاکی شدند و قدمت آنها به دوران پادشاهی قدیم و میانه باز میگردد. حاکمان استانی در مقبرههایی در دامنهی تپه دفن شدند.
در بخش وسیعی از این مکان یک گورستان قرون وسطایی کشف شد که حدود ۱۸۲ فرد در آن دفن شده بودند. این تعداد نشان میدهد که این یکی از مهمترین گورستانهای روستایی در دورۀ کارولنژی بوده است.
محققان جواهر و ابزار ساخته شده از دندان گراز را یافتند که نسبتاً منحصربفرد بودند چرا که مراسم آیینی مردمان فرهنگ کیوکوتنی معمولاً روی حیوانات اهلی از قبیل گاو، گوسفند، بز و سگ متمرکز بود.
نخستین مدرک سرطان مربوط به یکی از خویشاوندان اولیه انسان است که حدود ۱.۷ میلیون سال پیش میزیسته است. این فرد از گونهی Paranthropus robustus یا Homo ergaster، در استخوان انگشت پای چپ خود یک تومور بدخیم داشته است.
از مجسمههای موآی معروف جزیره ایستر گرفته تا استونهنج انگلستان ...، در این مطلب درباره هشت بنا با سابقهای اسرارآمیز صحبت کردیم که حتی در عصر مدرن هم کارشناسان و باستانشناسان را به خود جذب میکنند.
گربهها فقط به راه رفتن روی سفال اکتفا نمیکنند. مورد جالبتری که از ردپای گربه پیدا شد به سال ۲۰۱۳ و کشور کرواسی برمیگردد. در این سال یک کتاب قرون وسطایی مربوط به قرن پانزدهم میلادی در این کشور کشف شد که اثر راه رفتن یک گربه روی آن به جا مانده بود.
باستانشناسان هفت سر گاو را در اطراف یک محراب معبد پیدا کردند که به نظر میرسید در آنجا به حالت عبادت بر روی زمین قرار گرفته بودند. محققان میگویند کشفیات جدید نور تازهای بر زندگی مذهبی و آیینهای این شهر باستانی میتاباند.
پارک زیردریایی بایا سال ۲۰۰۲ به عنوان یک ناحیهی دریایی حفاظتشده قلمداد شد که هم از میراث محیطی و هم از میراث باستانشناسی این سایت محافظت میکند. دخالت در بقایای باستانشناسی، همینطور ماهیگیری، آلوده کردن و حتی شنا کردن در نواحی خاص این منطقه ممنوع است.
باستانشناسان موسسه ملی تحقیقات باستانشناسی پیشگیرانه فرانسه (INRAP)، یک گورستان و معبد فرانسوی-رومی را در استان تاریخی برتانی در شمالغربی فرانسه کشف کردهاند که حاوی اشیاء باستانی بسیار جالب توجهی است.
هنوز مشخص نیست که آیا این دستها از افرادی که قبلاً مردهاند قطع شده یا اینکه در زمان بریده شدن دستها صاحبانشان هنوز زنده بودهاند. آنچه در حال حاضر با تحلیلهای استخوانشناسی اثبات شده این است که مصریان باستان چگونه دستان را قطع میکردهاند.
