«محمود احمدینژاد در دورۀ ریاستجمهوری خود گاه بینزاکتی را هنر میدانست و مثلاً خواهان ریختن آب به آنجای سران کشورهای غربی که به نظرش سوخته بود، میشد! همین جماعت از شنیدن چنان سخنانی خوشحال و خندان میشدند و او را میستودند و یادشان به هیچ پروتکلی هم نبود!»
مسعود پزشکیان با اشاره به نشست چندی قبل با اعضای مجمع کارآفرینان ایران و توافق برای برگزاری مستمر و منظم این جلسات، گفت: راهکار موثرتر برای ایجاد هماهنگی و همکاری بین ما و شما برای رفع مشکلات و موانع، این است که کارگروهای تخصصی در موضوعات مطرح از جمله پولی، اقتصادی، مالیاتی و غیره، با حضور نمایندگان شما و دستگاههای دولتی، ایجاد شده و جلسات کاری آنها منظم برگزار و نتایج این جلسات ماهی یکبار به دولت ارائه شوند.
صادق زیباکلام گفت: گرچه کشورهای اروپایی با ترامپ مشکلاتی دارند ولی نباید فراموش کنیم که اگر دیدار دوستانهای بین ایران و آمریکا برای اولین بار بعد از ۴۷ سال اتفاق بیفتد حتی فراتر از مساله مکانیسم ماشه، تأثیرات زیادی خواهد داشت. همین احتمال بهبود روابط ایران و آمریکا، کابوس نتانیاهوست. نتانیاهو، تندروهای اسرائیل، فرماندهان نظامی و دولت دست راستی آن اصلا نمیخواهند، ایران و آمریکا تنشزدایی کنند و اتفاقا برایشان مطلوب این است که دشمنی بیشتر هم شود.
فعال رسانه نوشت: منظور ازعدم رعایت پروتکل توسط رئیسجمهور صرفاً هر نوع رفتارِ صمیمانه یا نادیده گرفتن تشریفات دستوپا گیر و کلافهکننده در ملاقات با رؤسای دیگر کشورها توسط آقای پزشکیان است! وگرنه اگر آقای پزشکیان چند لیچار گزنده و بیادبانه بارِ سران دیگر کشورها کند و یا اگر دستش به سران آمریکایی یا اروپا رسید، چند سیلی آبدار نثار بناگوش آنها کند، در آن صورت تنها چیزی که از نظر این جماعت اهمیت ندارد، همان «پروتکل» است.
رئیسجمهور گفت: الگوی همکاریهای موفق کشورهای مستقلی همچون ایران و روسیه ثابت خواهد کرد که دوران یکجانبهگرایی در دنیا به سرآمده و ما خواهیم توانست بدون نیاز و وابستگی به قدرتهای یکجانبهگرا کشورهای خود را به رشد و پیشرفت برسانیم.
«موازیکاریها و اقدامات تکراری باید سامان داده شده و دستگاههای متولی آنها در هم ادغام شوند. البته قطعا این سخن به معنای آن نیست که کارمندی اخراج شود، بلکه همه باید با هماهنگی برای کاهش هزینهها همکاری کنند؛ مدیریت هزینهها و ارتقای بهرهوری با دستور پیش نمیرود و تحقق این اهداف را باید از خودمان شروع کنیم.»
«رئیس جمهور در سفر به نیویورک میتواند این قبیل مسائل را که برای جهان مهم است، طرح کند. مانند مسئله غزه، مسئله چندجانبه گرایی و مسئله تجارت آزاد و رفع تحریم ها. رئیس جمهور میتواند نظرات جمهوری اسلامی ایران و خواستههای به حق ایران را در این زمینه برای جهانیان تبیین کند.»
«چیزی از تلاش برای وفاق با مردم در کارهای دولت دیده نمیشود. دستکم آقای رئیسجمهور پیش از آنکه وقت بگذرد و ایده وفاق به بایگانی برود، به مردم بگویند که در فرایند ایده وفاق چه گذشته است و چه موانعی بر سر راه آن وجود دارد؟ مردم را بیگانه نبینید.»