در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۳ مطلب
فاطمی ضمن بیان اینکه زمین داروی ما زمین خشکی شده و تا هنگامی که از دارو اشباع شود، زمان میبرد، گفت: «متاسفانه در همین زمان هم دارو از هند وارد کردند اما کاش این کار در تیر یا مرداد ماه اتفاق میافتد. چرا اواخر مهر دارو را وارد کردید که تا به دست مردم برسد چند ماه زمان میبرد؟»
سوال ملی رمضانعلی سنگدوینی نماینده مردم گرگان و آق قلا و تعدادی دیگر از نمایندگان از وزیر بهداشت در خصوص علت تعدیل کادر بیمارستانی و همچنین کمبود داروی بیماران خاص و عدم نظارت بر افزایش شدید قیمت دارو.
نه شربتهای آنتیبیوتیک، سرماخوردگی و تببر در داروخانهها موجود است و نه قرصهای چرکخشککن و مسکنها بهسادگی یافت میشوند. حتی بیمارستانها نیز در مقادیر بسیار کم این اقلام دارویی را در اختیار دارند.
«وزارت بهداشت یک لیست قرمز (کمبود)، زرد (هشدار) و سبز (تامین) دارویی دارد و اکنون این لیست دارویی به رنگ زرد درآمده، یعنی همان مرحله هشدار که فاجعه است و انواع داروها در این لیست وجود دارند. تقریبا ۷۰۰ قلم کمبود دارویی.» این نکته را مجتبی بوربور، نایبرئیس اتحادیه واردکنندگان دارو میگوید و درباره تفاوت کمبودهای دارویی که از سوی فعالان حوزه دارویی اعلام میشود، اما مورد تایید وزارت بهداشت نیست، میگوید: «اینطور بهنظر میرسد که وزارت بهداشت در حال انکار کمبودهاست.
تکنیسین یکی از داروخانههای شبانهروزی تهران گفت: «آموکسیسیلین» از ۱۲ هزار تومان به ۲۲ هزار تومان رسیده و «سفیکسیم» ۴۰۰ هم از ۳۳ هزار تومان به ۵۶ هزار تومان تغییر قیمت داده با این حال باز هم این داروها به سختی به داروخانهها داده میشود. بیماران هم بارها میگویند که حاضر هستند دارو گران شود، چندین برابر شود، اما نایاب نشود!».
رئیس جمهور با اشاره به گزارشهای دریافتی از کمبود برخی اقلام دارویی، مسئولان مربوطه را مکلف کرد ضمن تامین سریع اقلام داوریی مذکور و رفع نیاز مردم، دلیل قصور احتمالی را به طور دقیق پیگیری کرده و با هر فرد یا مجموعهای که در این زمینه کوتاهی داشته به شکل مناسب برخورد کنند.
نایب رئیس انجمن داروسازان ایران اظهار کرد: در حال حاضر عمدهترین مشکلات ما مربوط به داروهای آنتیبیوتیک به ویژه شربتهای آنتیبیوتیک است که برای کودکان مورد استفاده قرار میگیرد و اکنون این شربتها دچار کمبود است. در حوزه داروهای آنتیهیستامین در حال حاضر کمبودی نداریم.
عامری میگوید: «پزشک به ما گفت مارک خارجی بخریم، چون مارک ایرانی آن قدر کارآمد نیست، اما در هیچ داروخانهای آن را پیدا نکردیم. سرانجام، تکنسین داروخانهای مرا منتظر نگه داشت تا تنها مشتری باشم و به من گفت: «شاید بتوانم یک بسته ۳۰ تایی برایت تهیه کنم، اما الان نه باید دو سه ساعت دیگر برگردی». او با هدف کشتن زمان به پارک کوچکی در بزرگراه رسالت رفت.
در بُعد اول، سو مدیریت و اختلالاتی در نظام توزیع دارو وجود دارد. در حال حاضر حدوداً ۵۵ تا ۶۰ درصد گردش دارویی کشور ما در اختیار ۳۰۰ داروخانه دولتی است. در آن سو ۴۰ تا ۴۵ درصد گردش دارویی کشور در اختیار بخش خصوصی قرار گرفته است. تفاوت توزیع دارو در این دو بخش، بدین شکل است که در بخش دولتی، کاملا دستوری و بدون هیچ گونه پیش شرط و تسهیلات بسیاری در آن وجود دارد. اما در داروخانههای بخش خصوصی، توزیع دارو به شکل مشروط و سبد فروشی است. شرایطی که تولیدکننده و توزیع کننده برای داروخانه اعلام میکند.
کمبود دارو در زمینه داروهای وارداتی بیشتر حس میشود، اما، چون قسمتی از مواد اولیه و مواد مؤثره داروها وارداتی است این کمبود به داروهای تولید داخل هم تعمیم پیدا کرده است.
