در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵ مطلب
خانیکی گفت: ظرفیتهای معنوی جامعه در سطوح رسمی رو به کاهش، ولی در لایههای زیرین جامعه رو به افزایش است؛ جامعه ایران، به لحاظ اجتماعی، «همپذیرتر» از گذشته شده است. البته مداخلههای سیاسی نه تنها این همپذیری را به رسمیت نشناخته و تقویت نکرده، بلکه شاهد پولاریزاسیون و قطببندی کردنهای بیشتر در حوزه سیاست هستیم.
برخی ناظران و تحلیلگران معتقدند که غرب در شرایط کنونی، به دنبال تکرار راهبردهای تقابلی پیشینِ خود در رابطه با شوروری، این مرتبه علیه ایران است. در واقع، جهان غرب با شناسایی این نکته که ایران نیز همچون شوروی از چالش "توسعه نامتوازن" رنج میبرد، سعی در تکرار یک تجربه تاریخی در زمینه مواجهه خود با یک نظام سیاسی مخالف با هژمونی غرب و به طور خاص آمریکا دارد. رویکردی که البته اکنون نمودهای عینی و عملیاتی خود را نیز علیه تهران به نمایش میگذارد.
در جنگ ترکیبی پیاده نظام قدرت نرم، توئیتزن و نویسنده و گوینده و شاعر و توپخانه رسانه ماست که به فضل الهی در این بخش هم موفق خواهیم شد.
نگاهی به نقدهایی که علیه دولت روحانی میکردید و وعدههایی که میدادید، بیندازید، ماجرا روشن خواهد شد. کافی است سری به توییتر بزنید؛ تازه در آن زمان از مصونیت هم برخوردار بودید و کسی نمیتوانست بگوید بالای چشم شما ابروست و فراتر از نقد، چوب هم لای چرخ میگذاشتید، آنهم چه چوبی! حالا که خوشبختانه به هر دلیلی کسی یا جرات چنین کارهایی را ندارد یا آنقدر انصاف دارند که چنین رفتاری را پیشه نکنند. با این مقدمه بد نیست که به برخی از آن رفتارها اشاره شود. اول مساله ارزپاشی و فروش ارز فردایی و تثبیت…
از ضرورت اجرایی سازی جراحی در اقتصاد ایران سخن گفته شده و یا ایجاد نظم در بازارهای مالی کشور مورد تاکید قرار گرفته و در عین حال طرحهایی نظیر مولدسازی داراییهای دولتی مطرح شده است. وقتی به اغلب این ابتکارها مینگریم یک نکته کاملا روشن میشود و آن این است که عمده حرکتها در قالب طرحهای مذکور، واکنشی و نه فعالانه، و صرفا در پاسخ به چالشها و بحرانهای اقتصادی جاری کشور ارائه شدهاند.
عباس عبدی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا دولت اصرار بر گرفتن تصمیماتی دارد که به باور متخصصان نه تنها فایدهای برای حل بحرانها ندارد بلکه بر انباشت نارضایتیها میافزاید، گفت: «به نظرم این شیوه مواجهه با مشکلات جامعه ریشه در نگرش مدیریت سنتی و غیر علمی دارد. آنان همیشه گمان میکنند که با محدودیت میتوان مشکلات را حل کرد. این ذهنیت در جامعه هم هست مثلا خیلیها گمان دارند که با افزایش مجازات و اعدام میتوان جرم را کاهش داد. در حالی که راه اصلی در جای دیگری است.»
در سالهای منتهی به، بهقدرت رسیدن افسران آزاد، مصر دچار آن نوع از نابهجایی اجتماعی نشد که مکزیک پیش از دوره حکومت کاردناس تجربه کرد. هیچ نوعی از همگرایی نیروها وجود نداشت که به سرعت و عمیقا استراتژیهای فعلی بقای مردم را تضعیف کند.
مدل حکمرانی آمریکایی- مبتنی بر هماهنگی کامل و نانوشته صاحبان پلتفرمهای غالب با سیاستهای حاکم- اتحادیه اروپا اما در غیاب وجود پلتفرمهایی با مالکیت اروپایی و مبتنی بر واقعیت استعمار کامل دیجیتال توسط غولهای آمریکایی، با ماراتنی از پیشنویس مقررات و قوانین سعی در بازپسگیری حکمرانی مخدوششده و مرزهای ازدسترفته رسانه و اینترنت خود دارد.
مردم کشور در منطقهای پرآشوب، ناامن و کمثبات درحال زندگی هستند و از همین طریق نیز لازم است اولویتهای کشور تعیین شود، به نحوی که چه بخشی از منابع کشور برای دفاع از تمامیت ارضی ایران و چه بخشی به منظور تولید ثروت و افزایش امکانات و منابع ملی اختصاص داده شود. این امر چندان ساده نبوده و نیاز به ذهنهایی چندوجهی دارد.
محمد طبیبیان، اقتصاددان ایرانی گفت: حرکت بشر به سمت بلوغ ادامه مییابد، یعنی بلوغ اجتماعی یعنی آزادگی همه. برخی جوامع این راه را سادهتر طی میکنند، اینها جوامعی بودهاند که قشر فرهیخته آگاه و دارای ذهنی منظم و برخوردار از دانش اجتماعی بودهاند و مردم نیز بهتر به روندها توجه کردهاند. برخی با زحمت بیشتری در این راه پیش رفتهاند، آنهم برحسب درجه سردرگمی، شعارزدگی، تسلیم در برابر نیروهای مسلط، سرسپردگی و مزدوری قشر تحصیلکرده و روشنفکر. برخی جوامع هم کاملا ناموفق بوده و خواهند بود.
