در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۳۲ مطلب
زیدآبادی نوشت: در واقع حمید رسایی با چنان اظهارنظری خود و نیروهای همسویش را متهم کرده است! لابد خواهد گفت که اینها نتیجۀ فعالیتهای فرهنگی و تبلیغاتی او و همفکرانش نیست بلکه نتیجۀ فعالیتهای دشمنان است. این ادعا هم چیزی جز اعتراف به عجز و شکست و ناکارآمدی نیست
زیدآبادی گفت: در بسیاری از کشورهای جهان مخالفان در خیابان حضور دارند و مخالفت خود را بیان میکنند. ولی معلوم نیست چرا اینقدر در ایران از آن ترس وجود دارد. در همه جای جهان، مردم برای پیگیری مطالبات خود میآیند و پلیس هم جایگاه ویژهای را برای آنها اختصاص میدهد.
منطقیترین شیوهای که منافع کشور و امنیت و ثبات جامعه را در این شرایط تضمین میکند، پاسخ یکطرفه دولت به مطالبات این نسل است. آنها ماه را طلب نمیکنند، فقط خواستار حفظ حریم خود از تعرض نیروی معتقد به قالبسازیاند.
زیدآبادی نوشت: در شرایط فعلی گام نخست برای نشان دادن همسویی با مطالبات عمومی اعلام انحلال گشت ارشاد است. شاید برخی مشاوران آقای رییسی انحلال گشت ارشاد در این موقعیت زمانی را به معنای عقبنشینی حکومت از موضع معمول آن تعبیر کنند و مانع تصمیمگیری قاطع در این زمینه شوند.
ظاهرا طرفهای غربی با سطحی از اطمینانخاطر نسبت به فاصله ایران از نقطه گریز هستهای، به طرحهای اسراییل در این مورد تمایل پیدا کردهاند هر چند که هنوز تسلیم نظرات آنها نشدهاند. تا نقطه تسلیم شدنِ آنان فرصتی کوتاه در اختیار جمهوری اسلامی است که به ماجرا جهت دیگری دهد.
واکنش گسترده به قطع رابطۀ تیرانا با تهران، گسترش تحریمهای آمریکا به چند نهاد امنیتی و بیانیۀ به نسبت تند آژانس بینالمللی انرژی اتمی دربارۀ میزان ذخایر اورانیوم غنیشده در ایران را هم میتوان به عنوان شواهد دیگری از آغاز دور تازهای از تشدید فشارها علیه ایران به شمار آورد
با آنکه نتانیاهو از سوی رقبای سیاسی خود متهم است که در طول نخستوزیری خود اقدام خاصی علیه تأسیسات هستهای ایران انجام نداده و با لفاظیهای توخالی خود صرفاً باعث پیشرفت برنامۀ اتمی جمهوری اسلامی شده است، اما با این همه، گویی نبض افکار عمومی به دست اوست و همچنان لفاظیهایش میتواند موجی از بسیجگری سیاسی در جامعۀ اسرائیل پدید آورد.
دولت برای اجرای موثر برجام و بهرهمندی از فواید آن، ناچار به جدا کردن راه خود از اصولگرایانِ مخالف این توافق است. مهمترین چالش داخلی پیش روی دولت آقای رییسی در آینده به واقع همین است.
تا بگیر و ببند ممکن باشد؛ حکمرانی فعلی سهل و روزهداری فعلی صعب است! حکمرانی در جاهایی صعب است که باید انواع نقدهای منصفانه و غیرمنصفانه و اعتراضهای روا و ناروا را از هر سو تحمل و مدیریت کرد و پاسخگو هم بود و دم هم بر نیاورد.
جریان اصولگرا باید برجام را به ناچار احیا کند و در عین حال همه هزینههای آن را هم بپذیرد. پس این تصمیم در دولت روحانی تاکتیکی بود، چون هزینهای برای آنها در بر نداشت، اما اکنون به یک اقدام استراتژیک در دولت رئیسی بدل شده است.
