فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت: «سیاسی شدن بنزین ناشی از مدیریت نادرست و نیز رویکرد رسمی غیرصادقانهای است که طی چند دهه شاهد آن بودهایم. البته و مهمتر از هر عامل دیگری، نفتی بودن ایران است که موجب شکلگیری حکومتی مستقل از جامعه شد و رفتار اقتصادی خود و مردمش را تحتتأثیر این ویژگی قرار داد.»
فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت: «اعلام محکومیت قطعی دو تن از وزرای دولت آقای رئیسی موجب شد که واکنش تندی از سوی تندروها را شاهد باشیم. این واکنشها در پوشش استدلالهایی مطرح شد که نشان داد فساد در ایران ریشههای عمیقی دارد و تا هنگامی که این ریشهها خشکانده نشود، فساد نهتنها حل نمیشود، بلکه گستردهتر هم خواهد شد. فراتر از فساد، ذهنیت سنتی نسبت به فلسفه و اصول حکومت است که درکی متعارف از مسئولیت حکومتکنندگان ارائه نمیدهد.»
عباس عبدی نوشت: آیا مرجعی هست که بتواند اثرات این دو رویداد را در تبلیغ علیه نظام بسنجد؟ بدتر از آن را میتوان در تبعیضآمیز بودن احکام صادره دید. برای مثال در ماجرای فساد ۷/۳ میلیارد دلاری که اساسا تصور آن نیز موجب وحشت است، احکامی با تخفیف شدید صادر میشود ولی برای داشتن یک بطری الکل در منزل باید ۷۴ ضربه شلاق خورد.
«مسئله استیضاح وزیر اقتصاد سیاسی است و نه اجرایی و حقوقی. پس این اقدامی ضد وفاق و ضد مبنای شکلگیری این انتخابات و آمدن پزشکیان بوده است. اگر پزشکیان میتواند ماجرا را به ۱۶ تیر برگرداند، قطعاً وفاق پیروز خواهد شد، و الّا باید نعش وفاق را برای تدفین بدرقه کرد.»
فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: «به نظرم آقای پزشکیان برخلاف آنچه که نمیگوید با واقعیتهای سختی روبهرو شده که تصورش را هم نمیکرده است. از این نظر هم باید با او همدلی کرد. در روز تحلیف ترور هنیه در تهران، سپس اتفاقات لبنان و بعد از آن تقابل موشکی با اسرائیل و اوضاع ارزی و از همه بدتر آمدن ترامپ، و تأثیر آن در حوزه روابط خارجی ایران بود. در داخل هم بدترین مانع او، استعلامهایی است که متکی به مصوبهای از مجلس استصوابی در پاییز ۱۴۰۱ است.»
فعال سیاسی اصلاحطلب خطاب به رئیس دولت چهاردهم نوشت: «اگر مثل امام (ع) عمل نمیکنید، حداقل بودجه عمومی این مردم را به گونهای توزیع نکنید که نهتنها منصفانه و منطقی نیست، بلکه مهمتر از آن غیرعادلانه و ظالمانه است؛ مثلاً بودجه پیشنهادی دولت در سال ۱۴۰۰ برای آن، ۲۶۰۰ میلیارد تومان بوده که در سال ۱۴۰۴، یعنی فقط طی ۵ سال به ۳۵ هزار میلیارد تومان رسیده است که بیش از ۱۲ برابر شده است. منطق دولت برای پرداختن این پول به این نهاد ناکارآمد چیست؟»
فعال سیاسی اصلاحطلب با انتشار یادداشتی نوشت: پس از کشته شدن یک جوان دانشجو و سرقت لپتاپ و تلفن او، چند یادداشت در این باره نوشتم. خلاصه آنها این بود که تاکید بر مجازات و بویژه اعدام، مسأله را حل نمیکند.
عباس عبدی درباره ماجرای کوی دانشگاه نوشت: هر قتل و اعدام ضربات روحی و روانی سنگینی را بر جامعه وارد میکند. چنین نیست که گمان کنیم با اعدام قاتل یا قاتلان، ضربات روحی و روانی ناشی از قتل نیز خنثی میشود. روشن است که قاتلان نیز قربانی وضعیت اقتصادی و اجتماعی موجود هستند.
«برخی اصلاحطلبان در حال علنی کردن زمینههای عبور از پزشکیان هستند. در حالی که دولت هنوز به هفت ماهگی خود هم نرسیده است، صداهایی از اصلاحطلبان برای عبور از پزشکیان شنیده میشود. مهمترین این صداها مربوط به عباس عبدی است که بهتازگی اعلام کرده که واقعیات نشان میدهد که دولت یا نمیخواهد یا نمیتواند از اختیارات و اراده خود برای رفع مشکلات مردم استفاده کند. وقت برای بهانهگیری تمام شده؛ برای رسیدن به وفاق چند ماه کافی بلکه زیاد هم بود لذا از اینجا به بعد بهانه است و نوعی بیصداقتی آشکار است.»
عباس عبدی: آقای پزشکیان گفته: «با دید بلند اگر جلو برویم سال آینده مشکلات را با کمک همه و نیز تدبیر رهبری انقلاب حل خواهیم کرد.» گرچه با رفع تحریم لزوما مسأله ایران حل نخواهد شد ولی بدون رفع آن نیز حل نمیشود، این حقیقت را در زمان انتخابات مکرر گفتید. با این حرف شما حالا توپ در زمین سیاست رسمی است. اگر در سال آینده مشکلات بسوی حل شدن بود معلوم میشود با دید بلند مدت حرکت کردهاید، اگر نه نتیجه روشن است.