در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۵۶ مطلب
چرا سینمای ایران کمتر سراغ ژانر فاجعه رفته و فیلمهای ایرانی با محوریت یک فاجعه یا بحران عمومی، یا کم است یا اصلا وجود ندارد. درحالیکه ایران کشوری بلاخیز و پر از حوادث و بحرانهای طبیعی و اجتماعی است که هرکدام از آنها میتواند دستمایه ساخت فیلم سینمایی قرار بگیرد. مثلا درباره زلزلهبم تنها یک فیلم بیدار شو آرزو کیانوش عیاری وجود دارد که آنهم پس از ۱۳ سال در سینمای هنر و تجربه اکران محدود شد یا درباره آتشسوزی و سقوط ساختمان پلاسکو تنها یک فیلم چهارراه استانبول مصطفی کیایی وجود دارد که…
یکی از کارگردانهای انیمیشن سینمایی «بچه زرنگ» گفت: پاشنه آشیل سینمای ایران و به طور خاص انیمیشن ایرانی مسئله فیلمنامه است.
افخمی درباره این فیلم گفت: خودم اولین بار بود فیلم را به این شکل دیدم و آن را فیلم گرمی دیدیم و خوشم آمد. البته شنیدم مخاطبی هم از سالن خارج نشد و وقتی میشنویم بعضیها به عنوان ژست روشنفکری از سالن فیلم بیرون میروند اما برای این فیلم چنین اتفاقی نیفتاد، خوشحال شدم.
داستان ســریال بیگناه با مرگ مشکوک همسر فروغ (با بازی منوچهر زندهدل) شروع شد. در ادامه مخاطب پی به موقعیت شخصیتهای مختلف در داستان برد و فهمید پدربزرگ متمول خانواده (رشــید با بازی مسعود رایگان) گذشتهای رمزآلود دارد.
امید شمس گفت: اتفاقا فیلم بخشی از همین مشکلات معیشتی و اقتصادی، فقر و تاثیر آن بر زندگی فرودستان را نشان میدهد که در حسرت یک زندگی معمولیاند. به نظر من اعتراض مدنی اگر قرار است در سینما اتفاق بیفتد، یعنی تماشا نکردن فیلمی که مردم و دردهای آنها را حذف کرده یا توجیه میکند، نه فیلمی که درد و رنج مردم را به تصویر میکشد و روایت میکند.
فهرستی از ۲۴ فیلم که از سوی مجتبی امینی دبیر جشنواره بهعنوان فیلمهای بخش اصلی جشنواره چهل و یکم معرفی شدند؛ اما هنوز همه چیز درباره بسیاری از این فیلمها مبهم است.
خطری که فیلم «برادران لیلا» را تهدید میکند، انتشار نسخه بلوری آن است. نسخهای که طبق تقویم قرار است بیستوششم فوریه مطابق با هفتم اسفندماه منتشر شود و طبیعی است که چند ساعت پس از این انتشار، نسخههای باکیفیت فیلم در شبکههای اجتماعی قابل دریافت خواهد بود و دیگر قطعا این فیلم هیچگاه نمیتواند رنگ پرده را به خود ببیند.
ساداتیان میگوید: ساداتیان به نکته مهمی اشاره میکند: «شاید این بحث هم مطرح شود که سینمای ایران نیازی به سینماهای هالیوود ندارد و اکران فیلمهای خارجی در ایران را از روسیه، چین، سوریه یا کشورهایی مثل کره تامین میکنیم؛ بله، کاملا قابل قبول است، اما بپذیرید این فیلمها در کنار فیلمهای هالیوودی برای مردم جذاب است. اگر فقط متمرکز به غیر از سینماهای امریکا باشیم نمایش فیلمهای خارجی برای مردم جذابیت زیادی ندارد و مخاطب را ترغیب نمیکند.
تصویری تماشایی از ترانهی زیبای مادر من خسرو شکیبایی در فیلم خواهران غریب را مشاهده میکنید.
«مجردم و دوست دارم با عشق و به قول ایرانیان با «مرد حسابی» ازدواج کنم. مهم نیست اوکراینی یا ایرانی باشد. ولی اگه ایرانی باشد باید آماده باشد زبان اوکراینی را یاد بگیرد.»
