خودروسازان روی لبه تیغ
کارشناس بازار خودرو با اشاره به سخنان رئیس جمهور مبنی بر تغییر موتور خودروها گفت مشکل اصلی کیفیت پایین سوخت و نبود زیرساخت لازم است
اخطار رییسجمهور به خودروسازان برای پایان دادن به تولید خودروهای بیکیفیت که مصرف سوخت بالایی دارند، بار دیگر لزوم نوسازی صنعت خودروسازی کشور و تولید خودروهای ایمن و کم مصرف را آن هم در شرایطی که جهان به سمت خودروهای برقی و خودران در حرکت است، گوشزد کرد.
به گزارش اعتماد، مسعود پزشکیان، رییسجمهوری ۲۵ آبان ماه در جلسه هیات دولت خطاب به وزیر صمت دستور داده بود؛ در جلسهای با خودروسازان، صریحا اعلام کنید که اگر تا یکسال آینده موتور خودروها اصلاح و مصرف آنها بهینه نشود، هیچگونه ارزی دریافت نخواهند کرد و اجازه تولید نیز نخواهند داشت.
حسین رحیمینژاد، کارشناس صنعت خودرو، میگوید: سخنان رییسجمهور در ظاهر متوجه «ایرانخودرو» و «سایپا» است، اما در واقعیت این پیام تمام عرضهکنندگان خودرو در کشور را در برمیگیرد، چراکه سخنان رییسجمهور از منظر ارزی مطرح شده و باید بررسی شود کدام مجموعهها بیشترین منابع ارزی را دریافت میکنند. او تاکید میکند که اگر عرضه خودرو در کشور متوقف شود، بازار به سرعت دچار کمبود میشود و دولت نمیتواند این خلأ را با واردات جبران کند.
امیر حسن کاکایی، کارشناس حوزه خودرو، توضیح میدهد: لحن صحبتها بیشتر شبیه یک تهدید است تا یک برنامه کارشناسی شده. دولت از خودروسازان میخواهد کیفیت موتور را ارتقا بدهند اما اینکه این تغییر دقیقا با چه سازوکار، چه حمایت و با چه زیرساختی باید انجام شود، مشخص نیست.
او یادآوری میکند: خودروسازان داخلی، از جمله «ایرانخودرو» و «سایپا»، در سالهای اخیر استاندارد یورو۵ را رعایت میکنند و مصرف سوخت و آلایندگی موتورهای داخلی طبق استاندارد جهانی سالانه کاهش مییابد، اما مشکل اساسی، عدم وجود بنزین یورو۵ واقعی در کشور است.
کاکایی توضیح میدهد: بسیاری از خودروهای داخلی از ۱۵ سال پیش باید بنزین با اوکتان بالاتر از ۹۳ مصرف کنند، اما چنین بنزینی یا وجود ندارد یا بسیار محدود است. بنابراین مشکل اصلی موتور خودرو نه طراحی و نه کیفیت ساخت، بلکه کیفیت پایین سوخت و نبود زیرساخت لازم است.
او تاکید میکند: مساله موتور فقط یک بخش کوچک از بحران بزرگتری است. اصلیترین مقصر وضع موجود، سیاستمداران و نمایندگان مجلس هستند که با رویکرد پوپولیستی اجازه نمیدهند اصلاح قیمت حاملهای انرژی اتفاق بیفتد. تا زمانی که سیستم حملونقل عمومی توسعه نیابد و قیمت بنزین اصلاح نشود، هیچ برنامه خودرویی به نتیجه نمیرسد.
کاکایی نتیجهگیری میکند: رییسجمهور به جای تهدید صنعت خودرو باید به ریشههای بحران بپردازد؛ کیفیت سوخت، سیاستگذاری غلط انرژی، ضعف حملونقل عمومی، قیمتگذاری دستوری و توقف اصلاحات اساسی. صنعت خودرو توان ارتقای استاندارد را دارد، اما زیرساختهای موجود این ارتقا را بیاثر میکند و دولت باید با مجلس و سیاستمداران وارد گفتوگو شود تا اصلاحات ساختاری در انرژی و حملونقل ممکن شود.
