آقای قلعهنویی، آستینها را بالا بزن!
هر چند ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ قرعه خوبی دارد اما شرایط کنونی تیم ملی به گونهای است که نیاز به بهبود وضعیت کاملاً احساس میشود.
فوتبال ایران با شناختن حریفانش در جام جهانی 2026 وارد مرحله تازهای شده است. گروههای 12 گانه به گونهای شکل گرفتهاند که خبری از گروه مرگ نیست و ایران نیز در گروهی مناسب قرار گرفته است. از سید یک، بلژیک رقیب ایران شد که میتوان گفت قرعه خوبی است. مصر از سید سه و نیوزیلند از سید چهار باعث شدند گروهی متعادل شکل بگیرد.
برنامه مسابقات ایران هم به گونهای است که میتوان امیدوارانه بازیها را آغاز کرد. رویارویی با نیوزیلند در اولین گام این فرصت را در اختیار ما میگذارد که با سه امتیاز تورنمنت را شروع کنیم و با امید بازیها را ادامه دهیم.
حالا چیزی که بیشتر از همه باید مورد توجه قرار گیرد، آماده سازی مناسب برای حضور در جام جهانی است. در اینکه تیم ملی مشکلات زیادی دارد شکی نیست. بارها گفتهایم که ایران با شرایط کنونی برای حضوری موفق کاری سخت و دشوار پیشرو خواهد داشت. در واقع با نمایشی که در چند وقت اخیر از تیم ملی دیدهایم، حتی با وجود این قرعه مناسب نگرانیهایمان پابرجاست. اولین نکته این است که برای موفقیت در جام جهانی باید شرایط کنونی تغییر کند. این مسئولیت مهم برعهده امیر قلعهنویی و کادرش به همراه فدراسیون فوتبال است.
تیم ملی باید بازیهای دوستانه مناسبی برگزار کند و امکانات و اردوهای خوبی داشته باشد، اما اینها به تنهایی کافی نیست. قلعهنویی گفته چهار بازی دوستانه با تیمهای قدرتمند میخواهد، با این حال اگر بنا باشد با همین وضعیت فنی در جام جهانی حاضر شویم کارمان سختتر از چیزی است که تصور میشود.
برای موفقیت در جام جهانی نیاز است تغییر نگرشی در کادرفنی و در رأس آن سرمربی تیم ملی به وجود آید. دیگر نیازی نیست قلعهنویی همچون همیشه به گذشته برگردد. او باید آینده را ببیند و برای آن برنامهریزی کند. زندگی در گذشته، آینده را هم از ما خواهد گرفت.
حالا که قلعهنویی وعده یک هفته تعطیلی ایران بعد از جام جهانی به واسطه نمایشی خوب در این مسابقات را داده و قرعه نیز تقریباً همانی است که دوست داشت (به جز حضور نیوزیلند به جای هائیتی)، وقت آن است که با برنامهریزی درست، برای موفقیت در جام جهانی آماده شویم. با توجه به قرعه تقریباً مناسب در مرحله حذفی این انتظار میرود که تیم ملی در جام جهانی 2026 عملکردی فراتر از دورههای قبل داشته باشد. این هدف نه صعود از یک مرحله که باید صعود به جمع 16 تیم نهایی باشد. پس آقای قلعهنویی! آستینها را بالا بزن و به آینده نگاه کن!
