رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران گفت: دیپلماسی اقتصادی یکی از اصلیترین اولویتهای دولتها در برنامهریزی برای سالهای آینده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۰۹ مطلب
رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران گفت: دیپلماسی اقتصادی یکی از اصلیترین اولویتهای دولتها در برنامهریزی برای سالهای آینده است.
خریدارانی که امسال در جریان قرعهکشی یا لاتاری خودروسازان، محصولات خودروسازان داخلی را به قیمت کارخانه خریده و در بازار آزاد فروختهاند، بیش از هر سرمایهگذار دیگری در همه بازارها سود کردهاند.
براساس دادههای مرکز آمار از سال ۹۰ تا ۹۹ کمتر از ۳ میلیون نفر به جمعیت شاغل در کشور اضافه شده است. ناتوانی اقتصاد در اشتغالزایی همچنین رکود اقتصادی باعث شده که جمعیت جوان به جای مشارکت اقتصادی به دنبال راههای جایگزینی برای جبران فاصله درآمدی خود با طبقات مرفه باشند.
رئیسی گفت: ممکن است دولت کمکها و مساعدتهایی در زمینه اقتصادی به مردم داشته باشد، اما بی تردید اقتصاد کشور را نمیتوان بر مبنای این گونه کمکهای موقتی بنا کرد بلکه اقتصاد کشور نیازمند اقدامات بزرگ و ماندگار در عرصه کار و تولید است.
متاسفانه این دولت نیز که با وعده عدالتمحوری و بهبود شاخصهای قتصادی روی کار آمده است نیز گرفتار همان مشکلاتی است که قبل از انتخابات از آن انتقاد میکرد. تکرار برخی واژههای کلیشهای و بدون معنا در این دولت نیز صورت میگیرد.
شقاقی با اشاره به اینکه برای خروج اقتصاد کشور از رکود باید سطح مزدها افزایش پیدا کند، اضافه کرد:در مرحله اول باید ظرف ۴ تا ۵ سال میزان افزایش دستمزدها از نرخ تورم بیشتر باشد و در وهله دوم نیز دولت باید کنترل کرده و منابع لازم برای افزایش حقوق و دستمزدها را فراهم کند، همچنین بخش خصوصی نیز باید این توان را داشته باشد که بتواند چنین کاری را انجام دهد، البته این کار بسیار سخت خواهد بود و نیاز به یک برنامهریزی مدون و مشخص دارد، به طوریکه اینکار نمیتواند در یک سال قابلیت اجرا پیدا کند، حال…
اینکه پایتخت نیز جزو شهرهای با ریسک سرمایهگذاری بالاست، نشان میدهد مولفههای تاثیرگذار بر کسب و کارها مانند تورم، مالیات، هزینه حمل و نقل و سایر موارد بالاتر از سایر شهرهاست و از اینرو اشتغالزایی در پایتخت نیز به مراتب سختتر خواهد شد.
اگر ایران بتواند به سرعت به بازار نفت بازگردد با قیمت امروز هر بشکه نفت که حدود ۹۰ دلار است، حجم قابل توجهی از درآمدهای ارزی نصیب کشور میشود. این روند تجارت خارجی کشور را بهبود بخشیده و ایران را در مسیر بازگشت به شرایط قبلی قرار میدهد.
فاصله طبقاتی در کشور غوغا میکند. یک طبقه ثروتمند در بالاترین شرایط رفاه از چنان زندگی اشرافی برخوردارند که میتوان آنها را به نمونههای جهانی معروفی مثل اوناسیس و راکفلر تشبیه کرد و یک طبقه فقیر در شرایط بسیار سختی زندگی میکنند .
اقتصاد ایران در دهه ۱۳۹۰ به چاله یا حفرهای افتاده که تک تک شهروندان ایرانی را فقیرتر کرده است. آمارها در این زمینه گویا هستند و از فرط تکرار، ما را کرخت و بی حس کرده اند. اما آیا راه حلی برای خروج از بحران سقوط آزادِ اقتصاد ایران در دهه ۱۳۹۰ وجود دارد؟
