فرارو گزارش می دهد؛
گیمرها در ایران؛ ۳ پرده از آماری شگفتانگیز!
«بر اساس آمارهای رسمی، در وضعیت کنونی در ایران چیزی در حدود ۳۴ میلیون نفر گیمر داریم که از این تعداد، ۴ میلیون نفر به صورت حرفه ای فعالیت دارند. این افراد چیزی بیش از ۲۱ ساعت در هفته بازی میکنند. گزارش ها نشان می دهند که از هر ۴ نفر یک ۱ نفر در ایران مشغول بازیهای دیجیتال است و نسبت جنسیتی این مساله نیز ۶۰ درصد مردان و ۴۰ درصد زنان است.»
فرارو- در سال های گذشته شاهد اوج گیری قابل توجه تعداد گیمرها در ایران بوده ایم. بر اساس آخرین آمارها و ارزیابی ها که در مهرماه سال جاری انجام شده، در ایران چیزی در حدود 34 میلیون گیمر داریم که از این تعداد، 4 میلیون نفر به صورت حرفه ای فعالیت دارند. این افراد چیزی بیش از 21 ساعت در هفته بازی می کنند.
به گزارش فرارو، گزارش ها نشان می دهند که از هر 4 نفر یک 1 نفر در ایران مشغول بازیهای دیجیتال است و نسبت جنسیتی این مساله نیز 60 درصد مردان و 40 درصد زنان است. پلتفرم هایی که گیمرهای ایرانی از آن ها برای بازی استفاده می کنند به ترتیب موبایل، کنسول و کامپیوتر با 95 درصد، 22 درصد و 20 درصد هستند. گیمرهای ایرانی به طور متوسط روزانه چیزی در حدود 93 دقیقه بازی می کنند. تقریبا اغلب صاحبنظران معتقدند که روند گرایش به سمت بازی های دیجیتالی در ایران، سال به سال صعودی بوده است. با این همه، در تحلیل این مساله توجه به 3 مولفه ضروری به نظر می رسد.
اول اینکه اگرچه شمار گیمرها در ایران چشمگیر است و رشد قابل توجهی نیز دارد، با این حال، در کشور متناسب با این رشد، شاهد فعالیت ملموس سازندگان بازی نبوده ایم. اگرچه صنعت گیم و بازی های دیجیتال در ایران از نظر ساخت بازی ها، در مقایسه با پیشقراولان این عرصه عقبتر است و راه زیادی برای طی کردن دارد با این حال، اینطور هم نیست که ایران در این حوزه حرفی برای گفتن نداشته باشد.
با این حال، آنچه واضح است، عمده گیمرها در ایران عمدتا با بازی های ساخت دیگر کشورها به ویژه کشورهای غربی است که سرگرم هستند. اگر مسائل فرهنگی را کنار بگذاریم، این بدان معناست که صنعت بازی سازی و گیم در ایران، هنوز آنطور که باید و شاید از ظرفیت عظیم درآمدی که برایش فراهم است، بهره نمی برد. این مساله خود یک نقطه ضعف جدی است که تاکنون بارها مورد اشاره صاحب نظران بوده است.
با این همه، نکته مهم این است که شرکتهای بازیسازی داخلی که در حال تولید و توسعه بازیهای ویدئویی هستند، به شدت در حال افزایش هستند. این امر نه تنها باعث ایجاد اشتغال در حوزههای طراحی، توسعه نرمافزار و گرافیک میشود، بلکه شرکتهای استارتاپی جدیدی در این زمینه شکل گرفتهاند که در تلاشند تا با جذب سرمایهگذاران، بازیهای جدیدی را به بازار عرضه کنند. موضوعی که می تواند برای آینده صنعت گیم در ایران بسیار مفید باشد.
دوم اینکه حضور ۳۴ میلیون گیمر در ایران همچنین پیامدهایی در سطح اجتماعی و فرهنگی دارد. این تأثیرات ممکن است مثبت یا منفی باشند، اما در مجموع نمیتوان آنها را نادیده گرفت. به عنوان مثال، یکی از جنبههای مثبت صنعت بازیهای ویدئویی این است که بازیهای آنلاین به گیمرها این امکان را میدهند تا با دیگران از سراسر جهان ارتباط برقرار کنند. این امر نه تنها به گسترش فرهنگ بازیهای دیجیتال در ایران کمک کرده، بلکه نوعی از تعامل اجتماعی جدید را بین گیمرها ایجاد کرده است. در بازیهای آنلاین، گیمرها معمولاً تیمهایی تشکیل میدهند و برای رسیدن به اهداف مشترک همکاری میکنند. این تعاملات میتواند به تقویت مهارتهای اجتماعی و حتی به بهبود روابط بینفردی کمک کنند.
در عین حال، با افزایش تعداد گیمرها، فرهنگ مصرف و سرگرمی در ایران نیز دچار تغییراتی شده است. بازیهای ویدئویی به یکی از اصلیترین فعالیتهای تفریحی تبدیل شدهاند و در کنار سینما، تلویزیون و دیگر سرگرمیها قرار گرفتهاند. این تغییرات به ویژه در نسلهای جوانتر و نوجوانان مشهود است که بخش زیادی از وقت فراغت خود را به بازی کردن اختصاص میدهند.
بازیهای ویدئویی همچنین میتوانند به عنوان یک ابزار آموزشی و ارتقا مهارتهای مختلف نظیر تفکر استراتژیک، حل مساله و حتی زبانآموزی مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، این تغییرات فرهنگی میتوانند چالشهایی نیز به همراه داشته باشند، به ویژه زمانی که برخی بازیها مضامین خشونتآمیز یا غیر اخلاقی دارند و ممکن است تأثیرات منفی بر رفتارهای اجتماعی و روانی گیمرها بگذارند.
در این میان نباید از یاد برد که یکی از چالشهای بزرگ اجتماعی که در کنار افزایش تعداد گیمرها در ایران مطرح میشود، مسئله اعتیاد به بازیهای ویدئویی است. همانطور که در بسیاری از کشورها نیز مشاهده میشود، برخی از افراد به ویژه نوجوانان و جوانان ممکن است به طور افراطی درگیر بازیهای ویدئویی شوند و این موضوع میتواند به کاهش بهرهوری در سایر حوزههای زندگی، مشکلات روانی و حتی مشکلات روابط اجتماعی منجر شود.
سوم اینکه صنعت بازیهای ویدئویی در ایران با یک چالش جدی در قالب قوانین و مقررات مربوط به بازیهای دیجیتال نیز رو به رو است. برخی از بازیها ممکن است به دلیل داشتن محتوای خشونتآمیز یا مسائل فرهنگی با محدودیتهای قانونی مواجه شوند. علاوه بر این، مشکلات مربوط به دسترسی به منابع مالی برای تولیدکنندگان داخلی، همچنین محدودیتهایی در دسترسی به تکنولوژیهای روز دنیا نیز از دیگر چالشها به شمار میآید.
با وجود این چالشها، صنعت بازی در ایران میتواند از همکاریهای بینالمللی نیز بهرهمند شود. ایران میتواند با سرمایهگذاری در زمینه آموزش و تربیت نیروی کار متخصص در صنعت بازی، به یکی از قطبهای مهم این صنعت در خاورمیانه تبدیل شود. همچنین، فرصتهای صادرات بازیهای ایرانی به بازارهای جهانی وجود دارد، به ویژه بازیهایی که بر مبنای فرهنگ و تاریخ ایران طراحی شدهاند.
در عین حال، با توجه به رشد چشمگیر تعداد گیمرها در ایران، بازار بازیهای دیجیتال به یک فرصت سرمایهگذاری مهم تبدیل شده است. سرمایهگذاران داخلی و خارجی میتوانند با ورود به این بازار، از رشد آن بهرهبرداری کنند. ایجاد زیرساختهای لازم برای پشتیبانی از این صنعت و کمک به توسعه استارتاپها و شرکتهای بازیسازی، میتواند به رشد اقتصادی کشور نیز کمک کند.